zaterdag 2 april 2016

Chick sent me high

Er is werkelijk niet veel te vertellen mensen, behalve dat ik sinds een paar dagen in een hele goeie schrijf-zone [spreek uit: zoon] zit, zo'n flow zeg maar, die van Csikszentmihalyi [spreek uit: Chick sent me high - zo onthou ik de uitspraak altijd.] En voor zo'n flow moet je toch een beetje (of eigenlijk helemaal) obsessief zijn, monomaan. Anders gebeurt het gewoon niet. En je moet het vertrouwen hebben dat het wel gebeurt als je maar obsessief genoeg bent.


Dat vertrouwen heb ik gelukkig, dankzij een voltooid proefschrift, dat opvallend genoeg afkwam toen mijn heup ook in de kreukels lag, 12 jaar geleden, en ik niets anders kon doen dan schrjjven. Dat moet dus goedkomen met dat boek, nu die heup weer in de kreukels ligt.


Misschien ben ik daarom zo sloom met publiceren. Als mijn heup het doet, heb ik wel wat beters te doen dan schrijven. Dan wil ik alles om me heen voor elkaar boksen, alle feestjes aflopen, alle koorprojecten meedoen en minstens 30 km in de week roeien. Nu dat niet kan, zit er niets anders op dan op mijn kont te zitten en te schrijven.


Ik sta om kwart voor 7 op, ben om 8 uur aan het schrijven, ga rond 12 uur boodschappen doen, een broodje eten, een ommetje wandelen met wandelstok - mijn inmiddels onafscheidelijke metgezel. Daarna werk ik door tot 6 uur, ga uitgebreid eten koken, lekker eten, daarna de spectaculaire cd-collectie van de eigenaar van mijn huis doornemen op de bank, of in bad liggen, en om 11 uur naar bed. Echt waar. Elke dag. Ik spreek niemand. Als het me een tikkie te stilletjes wordt, app ik af en toe iemand, of ik bel iemand op. Verder niet.


Nu moet ik natuurlijk komende week mijn collega's aan de Weense universiteit benaderen, mijn hoofd laten zien, en ik moet natuurlijk ook wat van deze legendarische stad gaan zien. Maar ik heb er helemaal geen zin in. Zit het liefste even lekker op mezelf in de stilte. Maar dat voelt alleen maar zo goed omdat ik weet dat jullie allemaal één appje of belletje van me vandaan zitten, hoor. Alleen, maar niet eenzaam. The best of both worlds.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten